Zawody pielęgniarki i położnej są samodzielnymi zawodami medycznymi. Co więcej, zawód pielęgniarki i położnej może wykonywać co do zasady tylko osoba posiadająca prawo wykonywania zawodu, które jest stwierdzone albo przyznane przez właściwą okręgową radę pielęgniarek i położnych.
Co więcej, tytuły zawodowe:
- pielęgniarki,
- pielęgniarza,
- położnej,
- położnego
polegają ochronie prawnej. Zatem tylko osobom posiadającym prawo wykonywania zawodu przysługuje prawo posługiwania się tymi tytułami zawodowymi.
Co ciekawe, ustawa o zawodzie pielęgniarki i położnej wprost wymienia wszystkie te tytuły, różnicując je na płeć, podczas gdy w określaniu innych tytułów zawodowych, związanych z wykonywanym zawodem, co do zasady, feminatywów się nie używa (np. w stosunku do tytułu fizjoterapeuty, ustawa o zawodzie fizjoterapeuty nie wskazuje „fizjoterapeutki”, choć ten zawód wykonują także kobiety).
Co więcej – wskazane tytuły zawodowe są dobrem osobistym pracownika.
Jak wskazał Sąd Najwyższy tytuł zawodowy magistra, potwierdzający fakt posiadania wykształcenia, jest wartością chronioną na równi z innymi dobrami, takimi jak wizerunek, nazwisko czy zdrowie człowieka
Tym samym nieuwzględnienie – przykładowo przez pracodawcę – faktu posiadania tytułu zawodowego magistra pielęgniarstwa lub położnictwa potwierdzającego pełne wyższe wykształcenie pracownika stanowi naruszenie nie tylko określonych prawem uprawnień pracowniczych, ale także naruszenie jego dóbr osobistych.
Wykorzystane źródła:
– art. 2, art. 7, art. 8 ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej;
– wyrok Sądu Najwyższego z dn. 7 lutego 2007 r., sygn. I PK 211/06.
