Jednym z istotnych elementów systemu jakości w opiece zdrowotnej i bezpieczeństwa pacjenta ma stanowić wewnętrzny system zarządzania jakością i bezpieczeństwem, zwanym również „wewnętrznym system”.
Podmiot wykonujący działalność leczniczą w ramach umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych zawartej z Narodowym Funduszem Zdrowia jest obowiązany do posiadania wewnętrznego systemu, który składa się z zasad, procedur, metod oraz opisów stanowisk pracy, w celu zapobieżenia wystąpieniu zdarzeń niepożądanych.
Prowadzenie takiego wewnętrznego systemu przez podmiot wykonujący działalność leczniczą polega na:
- wdrożeniu,
- utrzymaniu i
- usprawnianiu tego systemu na podstawie oceny jego skuteczności oraz wyników badań opinii i doświadczeń pacjentów.
To na podmiocie wykonującym działalność leczniczą w ramach wewnętrznego systemu ciąży wdrożenie rozwiązań służących identyfikacji ryzyka wystąpienia zdarzeń niepożądanych i zarządzaniu tym ryzykiem w ramach udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej. Podmiot musi również monitorować i oceniać jakość i bezpieczeństwo udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej, monitorować zdarzenia niepożądane czy prowadzić badania opinii i doświadczeń pacjentów na podstawie ankiety. W ramach wewnętrznego systemu, obowiązków podmiotu wykonującego działalność leczniczą jest oczywiście więcej (np. konieczność zapewnienia dostępu do szkolenia służącego uzyskaniu i podnoszeniu kompetencji personelu w zakresie jakości i bezpieczeństwa udzielanych świadczeń).
Wewnętrzne procedury powinny zostać wdrożone w placówkach do końca czerwca 2024 r. Co więcej, takową procedurę musi wdrożyć nie tylko duży publiczny podmiot, ale także prywatne praktyki i małe przychodnie (kryterium to posiadanie umowy z NFZ). Przykładowo – lekarz podstawowej opieki zdrowotnej udzielający świadczeń w ramach indywidualnej praktyki lekarskiej mający kontrakt z NFZ również będzie musiał wdrożyć takową wewnętrzną procedurę.
Przepisy nie konkretyzują, jak ma wyglądać taki wewnętrzy system, a zatem to będzie decyzja danego podmiotu wykonującego działalność leczniczą jak w konsekwencji wdroży procedurę. Oczywiście określa się wymagania, jakie mają zostać spełnione (powyżej wymieniłam kilka z nich), jednak konkretny sposób wykonania pozostawiony został placówce.
Osobą odpowiedzialną za wdrożenie wewnętrznego systemu jest kierownik podmiotu wykonującego działalność leczniczą.
Zatem – warto przeanalizować, czy wszystkie dotychczas stosowane działania i zasady w danym podmiocie leczniczym, mającym kontrakt z NFZ, są zgodne z nowymi przepisami i odpowiadają nowym wymaganiom.
Wykorzystane źródła:
– ustawa z dnia 16 czerwca 2023 r. o jakości w opiece zdrowotnej i bezpieczeństwie pacjenta;
– ustawa z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej;
– Komentarz Twarowski Adam, Ustawa o jakości w opiece zdrowotnej i bezpieczeństwo pacjenta.
